ถ้าลองมองดูกล้องถ่ายภาพแบบอัตโนมัติและกล้องถ่ายภาพแบบแมนนวลให้ลึกซึ้งแล้ว ท่านจะเห็นว่า กล้องถ่ายภาพอัตโนมัติที่มีลูกเล่นต่างๆ แพรวพราว และราคาสูงลิบลิ่วแล้วนั้น    จริงๆแล้วลูกเล่นทั้งหมดที่สร้างให้มาใช้งานนั้น ก็คือเทคนิคพื้นฐานของการถ่ายภาพด้วยกล้องแบบแมนนวลนั่นเอง   ไม่เข้าใจอ่ะ   ยกตัวอย่างไปเทียบเลยดีกว่า อันแรกเป็นโปรแกรมอัตโนมัติที่ให้มา มี ปุ่มถ่ายภาพวิว / ปุ่มถ่ายภาพในร่ม / ปุ่มถ่ายภาพใกล้ /ปุ่มถ่ายภาพย้อนแสง/ ปุ่มถ่ายภาพบุคคล ฯลฯ ทุกปุ่มกล้องใช้ชิปความจำพื้นฐานในการถ่ายภาพเข้ามาควบคุม ง่ายที่สุดเลยสำหรับคนที่มีกล้องแมนนวลและมีความรู้พื้นฐาน การถ่ายภาพเพียงเบื้องต้นเท่านั้นเอง (กิงกิงนะตัวไม่หลอกหรอก ยังไม่ตาย)

1. โปรแกรมกล้องอัตโนมัติที่เป็นภาพคนครึ่งตัว    (อีกครึ่งเป็นสัตว์หรือกระไร ไม่ใช่ๆ มันเป็นสัญญลักษณ์ที่ให้เราเลือกใช้ในกล้องออโตไงล่ะ)

เป็นอันรู้กันว่าเฮียเจ้าของร้านบอก   ถ้าปรับมาปุ่มนี้นะน้อง ถ่ายภาพบุคคล  นั่นไง   แล้วไม่ต้องตั้งอะไรเลยง่ายเป็นง่อยก็ถ่ายได้ (สมองนะ ไม่ได้รวมไปถึงร่างกาย)   นั่นไง นึกออกแล้วหรือยัง ก็กล้องจะปรับเฉพาะความเร็วชัตเตอร์ให้เปลี่ยนไป ส่วนรูรับแสงจะคงสภาพไว้ที่กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในสภาพแสงขณะนั้น   ปุ่มอื่นๆก็เช่นเดียวกัน ปุ่มถ่ายภาพวิว กล้องก็บังคับรูรับแสงให้แคบๆเข้าใว้จะได้ชัดลึก เปลี่ยนเฉพาะความเร็วชัตเตอร์ให้พอดีกับสภาพแสงขณะนั้น ส่วนปุ่มถ่ายย้อนแสงในกล้องที่มีไฟแฟลชปอบอัพ กล้องก็ยิงไฟแฟลชปอบอัพช่วยเปิดหน้าแบบให้สว่างขึ้น (ก็คือการถ่ายภาพย้อนแสงที่เราเรียนมาไง)    ลูกเล่นง่ายๆ แค่แหกตาเท่านั้นเอง

เอาแค่นี้ก่อนใครมีความรู้อื่นๆส่งเมล์มาได้จะนำลงให้  

แต่ใครที่มีกล้องออโต้ก็ไม่ต้องเสียใจ   ข้อดี ก็คือ ไม่ต้องปรับโฟกัสเองไง ถ่ายภาพได้ฉับไว แต่ต้องซ้อมบ่อยๆให้ ชำนาญนะ และล็อคโฟกัสให้เม่นเชียว